Eind jaren tachtig speelde Rik Mayall – toen vooral bekend van z’n rol in The Young Ones – de hoofdrol in de t.v.-serie Grim Tales. Daarin liet hij op meesterlijke wijze zien dat klassieke sprookjes, voorzien van een lekker maf nieuw jasje, héél erg leuk zijn om naar te luisteren & te kijken.
Dat kan je bijvoorbeeld heel erg goed zien bij dit verhaal van The Little Peasant:
Stem a.u.b. in met YouTube cookies om deze video af te spelen.
Na instemming kan je content bekijken op YouTube, een dienst die aangeboden wordt door een externe, derde partij.
Zie de YouTube privacy policy
Als je instemt met deze mededeling, zal je keuze vastgelegd worden, en zal de pagina herladen.
De afgelopen tijd heb ik een groot deel van de afleveringen nog eens opnieuw bekeken. Daarbij vind ik wat hij doet nog steeds briljant. Maar deze tweede ronde bekijk ik – beroepsdeformatie! – de verhalen óók door een theatrale bril. En als vanzelf ga ik op zoek naar wat zijn manier van vertellen zo goed maakt. En kijk welke elementen & technieken hij toepast om ervoor te zorgen dat een verhaal van 10 minuten helemaal niet zo lang voelt. Want je kan van hoe een ander iets doet altijd wel weer iets bijleren!
Komende zondag is misschien wel zo’n moment waarop dat soort dingen van pas gaat komen. Dan is namelijk het Uitfeest 2012 in Utrecht. En sta ik, samen met 3 andere speelsters, in de bibliotheek van sterrenwacht Sonnenborgh geïmproviseerde verhalen te vertellen.