Bij een theatersport wedstrijd spelen de rechters een belangrijke rol. Maar het recept voor een fijne voorstelling is niet compleet zonder een ander belangrijk ingrediënt: de presentator!
(en niet zonder de spelers natuurlijk – maar dat spreekt voor zich… ;-) )

De rechters houden zich vooral bezig met de technische & inhoudelijke aspecten, en het naar zich toetrekken van negatieviteit: het ‘zuur’. De presentator is er om de motor van de voorstelling te smeren met lekker veel positieve energie: het ‘zoet’.
De rechters & de presentator zijn samen de yin-yang van theatersport. Sámen bezorgen ze ‘t publiek het ideale ‘zoet-zure’ theater uitje: lekker fris, en ogenschijnlijk eenvoudig, maar met toch telkens weer verrassende laagjes :-)

De presentator opent standaard een theatersport wedstrijd, en zorgt voor een vliegende start. Zodat de spelers daarna met een alert & goed opgewarmd publiek een lekker impro feestje kunnen bouwen!
Die opening is vaak weer opgebouwd uit een aantal vaste onderdelen: welkom heten van het publiek, uitleggen wat theatersport is, uitleggen waarvoor de rechters zijn, uitleggen waarvoor de sponzen & rozen zijn, het publiek opwarmen, en het welkom heten van de spelers. Dat zijn dus best wel wat dingen!
Ik zie presentatoren voor een wedstrijd zich daarover nog wel eens zich zorgen maken. Mijn advies aan hen is: relax! En onthou: er zijn maar een paar dingen die je zéker moet doen. Veel van de andere zaken komen vanzelf wel goed, al dan niet met hulp van anderen (zoals de rechters).

Dingen die je volgens mij altijd moet doen als presentator:

• Zorg dat je publiek zich welkom voelt.

  Bijvoorbeeld door ze bij binnenkomst in de zaal persoonlijk welkom te heten. En meteen ook een tulp/roos te geven.
  Niet alleen spaar je zo wat tijd uit, maar het publiek komt zo ook meteen in de stemming. En dat komt mooi uit voor het volgende punt…:

• Kijk of het publiek ‘op temperatuur’ is.

  Dus of ze er zin in hebben, en of ze goeie dingen roepen als je wat proef inputvragen aan ze stelt.
  Voel je een goeie energie hierbij? Dan niks meer aan doen, en lekker meteen verder!
  Is het publiek nog wat ‘koud’? Warm ze dan snel op. Ik ben zelf niet zo’n liefhebber van ‘t publiek laten zingen, je buren masseren, e.d. Het zijn op zich wel leuke opwarmers, maar ze duren best lang, waardoor je o.a. de energie bij de wachtende spelers in laat zakken. Ook vraag ik me af of zoiets als samen zingen écht iets toevoegt, aangezien het publiek dat de rest van de avond niet meer gaat doen…
  En de ervaring heeft geleerd dat zelfs het koudste publiek in no time op temperatuur komt wanneer je de sponzen uit gaat delen ;-)

• Heet de teams enthousiast welkom, en maak daarna snel een start met de eigenlijke wedstrijd.

  Ik ben zelf (daarom) ook niet zo’n voorstander van lange toss games: ik laat de spelers die tijd liever steken in ‘t spelen van hun eigen games. Maar smaken verschillen natuurlijk!

• Hou tijdens de wedstrijd als presentator lekker de vaart erin. En blijf altijd über-positief.

  Zo hou je het publiek er lekker bij, en blijft de stemming top.

Uitleggen wat de rechters doen? Dat doen ze zelf wel (en kan je dus overslaan).
Uitleggen hoe het stemmen werkt? Leg dat uit wanneer je de eerste keer een zaalstemming gaat doen.
Vergeten de sponzen uit te delen? Dan herinnert de floor manager je wel daaraan. Of de rechters (zo masochistisch zijn ze meestal wel :-).
Het uitleggen van hoe de rozen werken vergeet je meestal vanzelf niet. Zeker niet wanneer je ze bij binnenkomst uitgedeeld hebt.

Nog een paar tips voor de presentator:

• Gooi naar de spelers geworpen bloemen alsjeblieft tijdens de wedstrijd niet gewoon weer het publiek in…

  Niet alleen voorkom je zo dat mensen de bloem (resp. de onderkant van de steel!) in hun gezicht krijgen. Ook vind ik het zo oneerbiedig & ondankbaar staan. Dus: gewoon lekker bij de spelers laten liggen die bloemen. Of beter nog: zet ze in een leuke pot/vaas bij de ploeg die ze ontvangen heeft. Lekker fleurig!

• Ga als presentator tijdens de wedstrijd liever niet stevig in discussie met de rechters.

  Je legt zo namelijk extra nadruk op het ‘zuur’. En je loopt ook het risico dat je cynisch richting de rechters wordt. En daarmee verlies je je positieve karakter…!
  Wil je toch een tegengewicht geven aan ‘nare’ opmerkingen van de rechters (want als het goed is zijn ze alleen voor het publiek naar)? Geef met humor een positieve draai aan alles wat ze zeggen. En geen scène zó slecht, of er zit altijd wel iets in waar je een (humoristisch) compliment over kunt uitdelen;

• Vergeet niet om op het einde iedereen te bedanken.

  De spelers en presentator worden meestal niet vergeten, maar denk ook aan de lichtman (m/v), en aan de muzikant. En ja: óók de rechters verdienen een applaus;

• Is de einduitslag bekend? Vergeet dan niet om daarna de spelers (en rechters) met applaus ‘af’ te sturen.

  Het voelt vaak zo onaf wanneer de wedstrijd is afgelopen, en iedereen nog op het podium staat… Bovendien hebben de spelers zo de tijd om in de foyer klaar te gaan staan voor de meet & greet met al hun fans! ^_^

En dát is het recept voor een lekkere middag/avond theatersport.
Maarre… het blijft impro, hè. Dus pas het recept vooral naar eigen smaak aan! :-)