Klagen kunnen we allemaal. Maar wat als je niet meer weet waarover je ook alweer precies kwam klagen? Of wat als jouw (huis)dier iets mankeert, maar onderweg naar de dierendokter ben je spontaan vergeten wat dat was? Tsja, als dat gebeurt, dan moet je het spel slim spelen…! ;-)

Deze game, die in 2 varianten gespeeld kan worden, is voor 2 spelers.
Bij de eerste variant – De Dierendokter – is één speler de dierendokter, en komt de andere speler komt bij hem met een dier waar iets mis mee is. Bij de tweede variant – Het Klachtenbureau – is één speler de medewerker bij de klantenservice van een warenhuis (of andere winkel), en komt de andere speler een voorwerp retourneren waar iets mis mee is.

Hoe werkt het?

Het principe/verloop van beide varianten is hetzelfde. Eén speler gaat even de gang op, waarna er aan het publiek om input gevraagd wordt. In het ene geval is dat iets aparts wat er met het dier mis is (bijv. een duizendpoot met een gebroken pootje, een hyena zonder vlekken). In het andere geval is dat een voorwerp dat niet werkt zoals verwacht (bijv. een langspeelplaat die van chocolade gemaakt blijkt te zijn).
Als dat uitgevraagd is, komt de speler van de gang terug, en begint meteen iets te mimen waar hij mee aan denkt te komen (de kans dat dat klopt, is uiteraard klein…). Bijv. hij mimet dat hij een groot beest aan een ketting de ruimte binnenvoert, of hij mimet dat hij een zware zak (met iets erin) naar binnen sleept.

Door middel van opmerkingen, vragen, en antwoorden op tegenvragen, gaat de dokter/baliemedewerker aan de ander (radende) speler geleidelijk aan duidelijk maken wat het is waarvoor hij werkelijk komt. Die andere speler gaat op zijn beurt heel divers, en mogelijk heel fantatisch, aanbod uitspelen, en merkt vanzelf wel wat daarvan wel of niet blijkt te kloppen.
Het is (dus) de taak van de dokter/baliemedewerker om alles wat de andere speler zegt, kloppend te maken met dat wat er van het publiek als input ontvangen is. Dus als de klager bijvoorbeeld met een grote doos aankomt, maar het voorwerp waarover hij komt klagen is iets kleins, kan de medewerker zeggen: Zó, u heeft het uitgebreid ingepakt, zie ik!. Dat is dan een hint richting de andere speler dat dat waarover hij komt klagen, kleiner is dan wat hij gemimet heeft.

Dit gaat zo door totdat de radende speler weet met welk dier of voorwerp hij bij de dokter/medewerker gekomen is. En totdat hij daarnaast ook weet wat daarmee aan de hand is. Naarmate de tijd vordert, mag de niet-radende speler wel steeds meer hints geven in welke richting de ander het wel of juist niet moet zoeken. Maar blijf dat hints geven én het raden wel verpakken in leuk spel, c.q. in grappige en waarschijnlijk vrij absurde dialogen.

Tips:

• Probeer het als radende speler niet té goed te doen. Durf fouten in je aanbod te maken, resp. ben niet te voorzichtig!
• Daag de radende speler ook gerust uit met een vraag als Doe eens voor hoe u het ding gebruikt heeft;
• Als radende speler zal je ook tegenaanbod van de ander krijgen. Speel daar soepel op in: praat creatief recht waarom wat de ander zegt/vraagt, nog steeds klopt met het voorwerp/beest wat jij denkt bij je te hebben. Dat is één van de charmes van de game: om te zien hoe 2 spelers elkaar lekker uitdagen, en zich daar prima & creatief uit weten te redden;
• Hou als radende speler het beeld van wat jij denkt dat je bij je hebt, wel consistent. Spreek geen dingen tegen die je eerder gezegd hebt (totdat je duidelijk aanwijzingen krijgt dat dat niet correct was);
• De andere spelers kunnen eventueel kort opkomen als de scène doodvalt en (abstracte) hints geven m.b.t. het dier/voorwerp;
• Voor het publiek lijkt dit puur een raadspel, maar het is voor de spelers vooral een – als het goed is: plezierige – strijd met al het aanbod wat er wederzijds in de scène gegooit wordt, en kloppend gemaakt moet worden;
• Ben als dokter/baliemedewerker niet bezig met of je al dan niet teveel verraadt. Je benoemt natuurlijk niet letterlijk wat het dier/voorwerp is, maar als de radende speler vroeg in de game al iets wezenlijks goed raadt, dan erken je dat gewoon;
• Speel de dokter/baliemedewerker gewoon straight. Komt bijvoorbeeld iemand met een piepkleine olifant binnen, doe dan niet alsof dat normaal is (bijv. omdat je bang bent teveel weg te geven).