In essentie de muzikale versie van de game De Verteller. En een vorm waarbij je epische verhalen & sprookjes een heerlijk theatrale, extra dimensie kan geven!

De basis

Qua structuur & de spelregels die je het beste kan volgen, is deze vorm grotendeels gelijk aan De Verteller: lees de uitleg bij deze vorm, en je bent al een heel eind op weg :-) In de beschrijving op deze pagina komt daarom aan bod in welke opzichten De Troubadour hiervan afwijkt.

Hoe werkt het?

Je speelt de game met 4 spelers: 1 is de troubadour, en de rest zet het verhaal neer.
Standaard wordt er in een Middeleeuwse stijl verteld. Er is in het verhaal bijna altijd een duidelijke slechterik. En er is in ieder geval een duidelijke good guy/koene held: want wie gaat er anders de epische avonturen beleven?!

De muzikant zet een mid-tempo, ‘Middeleeuwse’ melodie in. Bonuspunten als dat op een harp of lier is :-)
Geef – als troubadour speler – de muzikant de ruimte om die melodie even lekker uit te spelen. Niet alleen krijg je zo een goed gevoel voor hoe deze gaat, maar je bouwt zo ook de spanning lekker op.
Bezing vervolgens in circa 4 tot max. 8 zinnen, op rijm, het begin van het verhaal. Geef in deze introductie duidelijk aan wat de (begin)locatie van het verhaal is, en zet de hoofdpersoon/held duidelijk & helder neer. Zodat het geheel een lekker vliegende start krijgt.

De andere spelers pakken nu het stokje over, en zetten het verhaal – in gewone dialoog – voort. In de Troubadour is er bijna altijd een queeste die uitgevoerd moet gaan worden. En daarbij zijn natuurlijk een goede en slechte partij betrokken. En draken, en heksen, en wat niet meer!

De troubadour kan af en toe weer de scène instappen om – als een soort regisseur – het verhaal weer vlot te trekken, samen te vatten, extra input te geven, en/of subtiel te side-coachen. Dit kan door deze speler evt. aangegeven worden door de muzikant een riedeltje te laten spelen: voor de andere spelers is dat het teken dat het verhaal/de scène weer (even) teruggaat naar de troubadour.

Aan het einde geeft de troubadour ook meestal een soort-van moraal van het verhaal. Meer dan eens is dat een hele gekke/komische moraal: dit kan ook een effectieve noodrem zijn voor wanneer er geen goed einde aan de game gevonden kan worden ;-) Hij sluit in ieder geval de scène luid & duidelijk af.

Tips & variaties

• Hou als troubadour het intro zo kort mogelijk, ook al zit je nóg zo lekker in je muzikale vibe (ik spreek nu uit eigen ervaring…! ^_^). Vermijd ook de vroegtijdige introductie van het conflict/probleem, want dan maai je de spelers het gras voor de voeten weg. En zet de hoofdpersoon/-personen met een paar ‘penstreken’ neer: als je ze heel specifiek/met veel achtergrond neerzet, kan je je spelers (ook) enorm voor het blok zetten;
• Als je heel praatgrage spelers hebt, kán je er natuurlijk voor kiezen om de spelers óók & uitsluitend op rijm te laten spreken. Dat voelt heel ‘Middeleeuws’. En dat zal ze leren ;-)
• Variatie: De Stem van de Straat. In plaats van te zingen, ga je nu rappen. Voordeel van rap is dat je meer kan spelen met ritme, en er kan ook ge-human beatboxt worden :-) De taal die je gebruikt pas je natuurlijk ook aan: dus veel (Engelse) street woorden, Nederhop taal, e.d.;
• Variatie: gebruik een andere muziekstijl. Je vraagt deze aan het publiek, en laat je verhaal, de setting, e.d., hierdoor kleuren. Dit werkt erg leuk, al kan het wel een uitdaging voor de troubadour zijn wanneer je een ongewone muziekstijl krijgt;