Extra beleving met de Franse opening

Standaard komen karakters in een scène tot leven wanneer ze het podium opkomen. Bij de Franse opening bouw je je karakters al (hoorbaar) op vóórdat ze (zichtbaar) het speelvlak oplopen. En geeft hen & de scène zo een vliegende, dramatische start!

Hoe werkt het?

Bij de Franse opening starten de (meestal 4) spelers achter een gordijn/scherm/o.i.d.. Ze zijn in ieder geval initieel niet zichtbaar voor het publiek, maar wel hoorbaar.
Meestal speelt deze game zich af bij een familie. Baseer de scène in ieder geval altijd op mensen die een duidelijke/hechte relatie hebben.
Geef aan (qua setting) welke 2 ruimtes zich voor en achter het gordijn bevinden (of vraag dat uit). Geef dat ook duidelijk aan richting het publiek, dus bijv. Zolang we achter het gordijn staan, bevinden we ons in de keuken. Staan we voor het gordijn, dan bevinden we ons in de aangrenzende eetkamer.

De spelers beginnen nu het begin van de scène tekstueel uit te spelen/op te zetten vanachter het gordijn. De regel daarbij is dat er pas een speler op mag komen (vanachter het doek), wanneer alle karakters minimaal één zin gezegd hebben.
Deze manier van openen bied je de mogelijkheid om de scène al heel dramatisch/met veel aanbod te beginnen, omdat je het niet fysiek hoeft uit te spelen. Je kan dus prima een flinke ruzie neerzetten, zonder dat je elkaar fysiek hoeft aan te raken. Dat element kan tot hele mooie scènes leiden.

Het is zeker niet nodig om daarna, tijdens de rest v.d. scène, altijd met 4 spelers op het podium te staan. Het werkt juist mooi als sommige spelers af en toe weer even achter het doek verdwijnen, bijvoorbeeld om iets te halen. Zo krijg je dan een lekker duidelijke focus op de nog zichtbare spelers.
Eventueel kan je ook extra drama maken door dialoog voor & achter het gordijn met elkaar te wisselen. Daarbij geldt dan dat wat achter het gordijn gezegd wordt, wel voor de spelers te horen is, maar niet voor de karakters voor het gordijn. Zo kan je allerlei extra verhaallagen creëren.

Tips:

  • Als je achter iets staat waar je op 2 manieren achter vandaan kunt komen (bijv. een scherm), zorg dan dat je consequent aan dezelfde kant opkomt als dat je erachter af bent gegaan;
  • Zorg dat wat je bij aanvang achter het gordijn aan aanbod gedaan hebt, qua relaties, emoties, e.d., ook te zien is als je op het podium zelf staat. Juist doordat je in het begin alleen maar te horen bent, weegt hoe je iets zegt heel zwaar mee. Het publiek zal daar al snel allerlei relaties in horen. Het is dan natuurlijk jammer wanneer die relaties voor het doek niet meer zo te zien zijn;
  • Het is niet nodig dat je altijd met 4 spelers met elkaar aan het praten bent. Het kan ook zijn dat je als karakter bijvoorbeeld een stuk van de rest vandaan gaat staan of zitten, en daar zwijgend iets doet. Dat geeft een mooi contrast, en kan soms nog veel meer over de relatie(s) zeggen dan dat je dat met tekst kunt doen. Maak dus maximaal gebruik van stil & fysiek spel!
  • Maak gebruik van het hele podium. Dat geeft een aantrekkelijke mise-en-scène, maar kan ook gebruikt worden om aan te geven wat je van elkaar vindt. Zorg dat wel duidelijk blijft waar op ieder moment de focus van de scène ligt;
  • Omdat je de scène vaak vliegend/heftig start, is het belangrijk dat iedere speler voor zich duidelijk besluit wie hij is, en liefst ook wat hij van de anderen vindt.
    Als je achter het scherm besluit hoe oud je bent, en wat je binnen de groep (bijv. de familie) bent, kan je vóór het scherm veel duidelijker spel neerzetten.
Wil je met je groep graag werken aan dit soort vormen & aan karakters? Schakel me in voor een training.