Goed contact maken met je medespeler is belangrijk in een scène. Bij de game Oogcontact ga je heel bewust spelen met duidelijk wel óf niet oogcontact maken, gestuurd door muziek. Speel hem ook, en je zal zien (pun intended) wat voor een impact dat op het drama-gehalte van een scène kan hebben!

Hoe werkt het?

Je speelt de game altijd met 2 spelers. Die vragen aan het publiek een suggestie voor een vrije scène (vragen om een relatie werkt goed), of beginnen gewoon te spelen.

Tijdens de hele game is er één belangrijke spelregel: zolang er géén muziek te horen is, maken de spelers nooit oogcontact met elkaar. Zodra de spelers wél muziek horen, maken ze meteen oogcontact. En houden dat ook vast totdat de muziek weer stopt: er mag dus zelfs niet héél even weggekeken worden.

De spelers verantwoorden zo goed mogelijk in hun spel waarom ze ineens (weer) oogcontact maken, resp. ineens dat oogcontact (weer) verbreken. Die verklaring kan bijvoorbeeld een plots opkomende emotie zijn, of omdat ze elders in hun blikveld ineens iets belangrijkers zien.
Het hoeft ook helemaal geen grote/dramatische verantwoording te zijn. Je zal al snel merken dat het publiek vanzelf een reden ziet (of gaat invullen) waarom je doet wat je doet. Dat maakt deze vorm ook vaak zo mooi & krachtig. En geeft al heel snel een klassiek toneel-vibe aan het geheel!

En de muziek?

Het inzetten & spelen van de muziek kan je door een muzikant laten doen (eventueel ingeseind door een speler naast de kant). Ook kan je hiervoor een bestaand instrumentaal nummer gebruiken.

Belangrijk voor de muziek is dat hij meteen begint, geen stiltes of hele zachte passages bevat (want dat is verwarrend voor de spelers), en liefst vrij constant is qua tempo, sfeer, en dynamiek. Gebruik per game maar één nummer (en herhaal dit eventueel als dat nodig is): ga niet over op een ander nummer of muziekstijl.

Wélke muziek je gebruikt om het oogcontact te sturen, geeft vaak nog een extra dimensie aan de scène. Het maakt nogal wat uit of je daarvoor een gedragen klassiek nummer, een opzwepend en dreigend nummer, een kostuumdrama compositie met viool & piano, of een schurend metal nummer gebruikt…! Dus speel & experimenteer ook zeker met die mogelijkheden.

Tips & Side-coaching

• Start en stop de muziek op momenten waar dat iets toevoegt. Standaard zijn zinseindes hiervoor een goed moment, ongeacht de inhoud van een zin.
  En ja: je kán bij deze vorm spelers enorm gaan pimpen met de muziek (feitelijk: hun spel gaan bemoeilijken), maar dat is niet de gedachte achter de game;
• Speel ook met hoe lang je de muziek laat horen: standaard wil je dat niet al te lang doen. Maar zeker naar het einde toe kan het mooi werken om een keer de muziek wat langer te laten spelen (bijv. bijna een minuut);
• Geen oogcontact maken betekent niet dat je helemaal weg moet draaien van je medespeler: een kleine hoofdbeweging is vaak al voldoende;
• Of je wel of niet door blijft praten wanneer je oogcontact maakt, is iets wat je zelf als spelers kan bepalen. Bij trainingen merk ik dat dit vaak een smaak-ding is: het ene spelerspaar vindt het fijn om door te (mogen) blijven praten, terwijl een ander spelerspaar het juist fijn vindt (meestal voor de spelfocus) om tijdens de oogcontact-momenten geen tekst te gebruiken;