Een speciale vorm van een monoloog is een tirade. Daarin kan je even lekker verbaal van leer trekken over een specifiek ding of onderwerp, vaak met groot humoristisch effect.

Hoe werkt het?

Je kan een tirade inleiden met een zin als Ik zal je eens vertéllen wat ik vind van … of Práát me niet over …. Daarna volgt je verhaal, vol ergernis / irritatie / (gespeelde) boosheid, maar in ieder geval vol met emotie.
Je kan het werken met een tirade inleiden door spelers een eigen plekje op te laten zoeken. En vervolgens los te laten gaan over makkelijke doelwitten als “collega’s”, “(schoon)ouders”, “boodschappen doen”, of “toeristen”. Benadruk dat men meteen met z’n verhaal moet beginnen, en moet blijven praten: dat werkt absoluut het fijnst om warm te draaien.

De hiervoor gegeven beginzinnen hoef je niet altijd letterlijk zo te gebruiken. Maar als je met mensen speelt die ze kennen, kan het voor hen een duidelijk signaal zijn om even achteruit te stappen, en jou je ding te laten doen :-)
Voor een extra komisch effect kan je je tirade inzetten op een ogenschijnlijk onschuldig woord, bijvoorbeeld uit een net uitgesproken zin. Wederom: om hierop te oefenen, kan je aan de slag gaan met tirades over (bijv.) een specifieke groente, een dag van de week, iets waarvoor je naar de ikea gaat, iets wat je typisch aantreft in een keuken, een soort snoep, een fruitsoort, iets wat je bij de bakker koopt, iets wat je meeneemt op vakantie, enzovoorts. Je zal er verbaast van staan hoeveel je daar uit kan halen ^_^

Tips

• Kijk wat de meest voor de hand liggende positieve associaties zijn bij het onderwerp van je tirade, en zet daar een ontkenning voor. Roep dit… en ga dán pas kijken hoe je die – waarschijnlijk wat absurde uitspraak – kan rechtpraten/verklaren;
• Retorische vragen aan het publiek stellen werken hierbij heel goed, ook omdat die vanzelf al emotie in zich dragen. En zijn een prima manier om jezelf wat bedenktijd te geven voor de rest van je verhaal!
• Reageer (overdreven) op je publiek. Als jij tekeer gaat over bijv. wat er mis is met wortels, dan krijg je waarschijnlijk aparte blikken van je publiek. Misschien zelfs wel wat gegiechel. Gebruikt dat – op een speelse manier – om je ‘boosheid’ (verder) te voeden. Ja, jullie lachen nu wel, maar …
• Probeer te blijven praten, ook als je niet precies weet waarover: zo hou je de energie vast. Herhalen van eerder gezegde dingen werkt hierbij altijd, zeker in je ‘boosheid’. Zodra je wat langer stopt met praten, vloeit de energie van je verhaal weg. En is het vaak lastig om weer op gang te komen. Ook zal je ‘boosheid’ na zo’n pauze minder geloofwaardig voelen;
• Zit de ‘boosheid’ er goed in, durf dan wél af en toe een pauze te laten vallen. Die maakt na je tirade namelijk nóg meer indruk. Zeker wanneer je daarna met dezelfde energie weer verder gaat!
• Gebruik je de tirade in een scène, dan is die idealiter positief van inslag is, en liefst zo ‘suf’ mogelijk. Het contrast met de tirade is dan des te groter, en daardoor wordt het geheel nog leuker;