Ik ben een groot liefhebber van het spel Weerwolven. Zó groot zelfs, dat ik een eigen mega-set voor het spel gemaakt heb. En daarnaast bied ik het ook nog eens als Wie is er de Weerwolf? aan voor groepen – want wat je leuk vindt, dat moet je delen! :-)

Dus toen ik pas geleden zag dat je je in kon schrijven voor een workshop Improweerwolven (bij Springintheater), hoefde ik niet heel erg lang na te denken…!
Impro weerwolven is bedacht door Sytse Wilman & Jacqueline Fleskens. En het is een mooie combo van een basale versie van dit door mij zo geliefde spel & een zogenaamde improtheater long-form.

Hoe werkt het? Je hebt een groep improvisatietheater-spelers, en die spelen karakters in een dorpje hier ver vandaan in lang vervlogen tijden. “Toen je nog geen cola of elektriciteit had, maar het wiel was al wel uitgevonden.” Op het dorp rust een vloek, en daardoor veranderen ‘s nachts een paar van de inwoners in bloeddorstige weerwolven! Het aantal inwoners in het dorp loopt daardoor, én door de ophangingen door de dorpsraad, rap terug. Wat voor nog meer spanning en intriges zorgt.
Na ca. 60-90 minuten spelen zijn er nog maar een handjevol spelers over. En dan wordt duidelijk of de Burgers (en samen daarmee het publiek) gewonnen hebben. Of dat de Weerwolven tóch erin geslaagd zijn om iedereen succesvol om de tuin te leiden!

In de workshop begonnen we met technische zaken als het samen bedenken en ‘schilderen’ van hoe het dorpje eruit ziet: wie woont er, en waar, en hoe ziet alles eruit? Daarna werkten we aan hoe je karakters neer kan zetten die elkaar al jaren kennen. En hoe je door goedgekozen opeenvolgende scènes spannende verhaallijnen kan gaan uitzetten. Die uiteindelijk leiden tot de spannende ontknoping!

Ook leerden we natuurlijk hoe deze specifieke lange spelvorm werkt. De voorstelling verloopt namelijk in opeenvolgende dagen en nachten, en kent een aantal spelregels.
Net voordat de nacht invalt, stemmen telkens alle nog levende bewoners in het geheim wie zij vinden dat er die nacht dood moet gaan. Alleen de stemmen van de Weerwolf-spelers tellen daarbij écht mee. Bij het aanbreken van de volgende dag blijkt dan welke bewoner (dat is altijd een gewone Burger – want de Weerwolven kunnen elkaar niet doden) er bruut is vermoord. Die dood roept natuurlijk vragen op. En heel veel verwarring, verdachtmakingen en verwikkelingen. Maar óók volop komische momenten – want het is (ondanks wat slachtoffers hier en daar…) zeker geen naargeestige voorstelling!
Halverwege iedere dag is er een dorpsraadpleging. Dan is het publiek aan de beurt! Zij mogen met de spelleider delen welke karakters ze het meest verdacht vinden. Op de karakters die het meest verdacht worden gevonden, wordt vervolgens door het publiek gestemd. Het karakter met de meeste stemmen wordt vervolgens zonder pardon opgehangen. Maar nét voordat de strop zich om zijn of haar nek sluit, mag de bewoner nog wel laten zien of hij een gewone Burger (oeps…) of een Weerwolf is (yes!).

De workshop én de voorstelling daarna (voor publiek) is mij erg goed bevallen. Het was voor onze groep van 12 speler tijdens de workshop flink werken, omdat normaliter deze vorm over meerdere trainingssessies verdeeld worden (wij deden feitelijk een turbo-versie ;-) ). Maar uiteindelijk lukte het ons toch maar mooi wél om tijdens de voorstelling er een spannend geheel van te maken. Waarbij het publiek er méér dan eens flink naast zat tijdens de dorpsraad. En waarbij de Weerwolven uiteindelijk als winnaars uit de strijd kwamen. Iets wat ik als onschuldige Burger én dorpskoster vol vuur vervloekte in mijn laatste doodsrochel: Heer, waarom hebt Gij mij verlaten?!