“Ik wil een man zonder volkstuin!”

Gisteren hebben we met de gelegenheids-improgroep Altijd Weer Anders op het Utrechtse Uitfeest gespeeld. En dat leverde een fijne middag improvisatietheater op, met interessante ontmoetingen, bijzonderen vondsten, en veel tevreden ‘klanten’ op onze Vrijmarkt van de Verbeelding!

Onze “Vrijmarkt” bestond uit twee delen, die vlakbij elkaar uitgevoerd werden.
Voorafgaand aan de ‘Verbeelding’ (de hoofd-voorstelling), liepen we met alle spelers rond op de ‘Vrijmarkt’. Oftewel: we gingen op de rode loper die van de Neude naar het Stadhuisplein aangelegd was, gewapend met kleurige vlindernetjes, op zoek naar bijzondere vondsten: wensen, dromen, verlangens… of leugens (die men ooit verteld had). En dat leverde meer dan eens hele bijzondere gesprekjes op! Soms moest daarbij wat doorgevraagd om tot de kern van de zaak te komen. Soms was er eerst nog wat schroom. Maar vaak vertelde men ook volledig unferfroren wat het was waarnaar men verlangde, of wat men kwijt wilde.
De een had als droom om met de hond de hele wereld rond te lopen. Een ander had stiekem het grote verlangen om een steen door het raam van een “licht-frauduleuze” directrice van haar school te gooien (en daarna maar gewoon w.c. dame te worden). En weer een ander wilde een man zónder volkstuin! Eén ouder echtpaar wat ik aansprak was ook helemaal schattig, want die hadden geen specifieke wensen, verlangens of dromen: ze hadden elkaar al heel lang, en daarmee waren ze – oprecht – vollédig content. Ze boden zelfs hun excuses aan me aan, omdat ze me niet aan een mooie wens hadden kunnen helpen :-)
Al deze vondsten werden door ons ‘vangers’ op papieren vlinders geschreven. Die we in ons vlindernetje weer mee terugnamen naar ons mini-theatertje op het Stadhuisplein.

In de ‘Verbeelding’ van onze Vrijmarkt gingen we in een korte voorstelling van 15 minuten aan de slag met de verhaaltjes op de vlinders. Dat gebeurde allemaal in ons knusse theatertje, met plek voor ca. 30 man. Met muzikale ondersteuning van een gitarist. En met onze levendige fantasie & een ‘podium’ van 1 bij 2 meter als werkmateriaal :-)
En zo heeft het publiek o.a. kennis kunnen maken met onbekend & exotisch Bhutan. Een ontroerend duet gehoord tussen een buurman en een buurvrouw, die kort daarvoor nog door een grote schutting uit elkaar gedreven werden. En meegeleefd met de boom die zó groot stond te zijn in een hele kleine tuin (zie de foto ^_^), en desondanks tóch compleet over het hoofd gezien werd…!

Als spelers waren we achteraf zéér tevreden over deze middag. En de reacties uit het publiek waren bij alle voorstellingen ook heel positief. Dat worden het komend impro-/theatersport-seizoen volle zalen bij alle Utrechtse voorstellingen!

Eén reactie bij ““Ik wil een man zonder volkstuin!””

De mogelijkheid tot reageren is gesloten.